WWR

Co to jest Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka?
WWRD, czyli wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, to cykl bezpłatnych zajęć terapeutycznych, realizowanych na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, wydawanej przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

WWRD to wielospecjalistyczne i wielokierunkowe działania mające na celu poprawę funkcjonowania dziecka w tym obszarze rozwojowym, który jest zaburzony. Podstawowe założenie to prowadzenie oddziaływań w takim kierunku, aby dziecko zostało przygotowane do podjęcia nauki w szkole oraz prawidłowo funkcjonowało w obszarze poznawczym, emocjonalnym, społecznym i fizycznym.

Dla kogo jest Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka?
WWRD jest przeznaczone dla najmłodszych dzieci od 0 do 7 roku życia. Wsparciem otaczani są również rodzice dzieci, którym przyznano wczesne wspomaganie rozwoju. Mogą oni liczyć na cykliczne spotkania z psychologiem oraz konsultacje ze wszystkimi specjalistami.

Jakie dokumenty są potrzebne, aby dziecko rozpoczęło terapię w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka?

• Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania w oryginale;
• Wniosek o przyjęcie dziecka na zajęcia WWR;

Na jakiej podstawie dobierane są zajęcia terapeutyczne?
Rodzaj proponowanych dla dziecka zajęć terapeutycznych stanowi odpowiedź na jego aktualne potrzeby w zakresie wspomagania rozwoju, wynikające z opinii o wczesnym wspomaganiu rozwoju. Dobierając formy pomocy uwzględnia się zawarte w tejże opinii informacje dotyczące zalecanych celów rozwojowych i terapeutycznych.

Rodzaje zajęć terapeutycznych w ramach WWRD. W naszym przedszkolu w ramach WWRD proponujemy dzieciom:

• Terapię logopedyczną
• Terapię ręki
• Terapię Integracji Sensorycznej
• Zajęcia ogólnorozwojowe
• Zajęcia z fizjoterapeutą
• Zajęcia w Sali Doświadczania Świata – dotyczy Ślichowic
• Trening Umiejętności Społecznych
• Terapia HEG Biofeedback - NOWOŚĆ W NASZYCH PLACÓWKACH !!!
• Terapia Naurologopedyczna eletrostymulatorem - NOWOŚĆ W NASZYCH PLACÓWKACH!!!

Charakterystyka poszczególnych zajęć terapeutycznych?

INTEGRACJA SENSORYCZNA 
Podczas zajęć z terapii sensorycznej dziecko pod okiem terapeuty, a często przy jego wsparciu, wykonuje różnorodne ćwiczenia, angażujące cale ciało oraz układy zmysłów (równowagi, propriocepcji – czucia własnego ciała, dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku). Zajęcia odbywają się w sali przeznaczonej do terapii SI. Podczas terapii wykorzystywane są sprzęty i pomoce, wspierające rozwój ruchowy dziecka oraz usprawniające jego funkcjonowanie w różnych sferach. Poprzez zabawę i odpowiednie stymulowanie dokonuje się integracja informacji oraz doświadczeń, jakie płyną poprzez receptory do mózgu dziecka.

ZAJĘCIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ - terapia sensoryczna to zestaw ćwiczeń i czynności poprawiających integrację sensoryczną dziecka, czyli usprawniające sposób, w jaki odbiera ono i porządkuje wrażenia zmysłowe płynące ze świata. Dzieci z zaburzoną integracją sensoryczną nie potrafią prawidłowo przetwarzać bodźców ze świata zewnętrznego, które docierają do nich za pośrednictwem zmysłów i reagują na nie strachem lub agresją. Czasami wycofują się do własnego świata, by uniknąć nieprzyjemnych doznań, czasami reagują nadpobudliwością ruchową, ponieważ nie nadarzają z przetwarzaniem informacji płynących ze świata. Terapia sensoryczna ma na celu poprawienie zdolności integracji bodźców zmysłowych, przede wszystkim ma być jednak dla dziecka przyjemną zabawą, tak by mogło ono w jak najwyższym stopniu "oswoić" zewnętrzny świat w całej jego różnorodności, nie obawiało się go i nie uciekało przed płynącymi zeń sygnałami na przykład w autyzm. Terapię sensoryczną stosuje się w przypadkach zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci. Integracja sensoryczna to proces zachodzący w układzie nerwowym a polegający na odpowiednim odbiorze i organizacji bodźców docierających za pośrednictwem zmysłów – a zatem wrażeń wzrokowych, słuchowych, dotykowych, węchowych, smakowych oraz pochodzących z ruchu i grawitacji, czyli tak zwanej priopercepcji). Prawidłowa integracja sensoryczna pozwala reagować adekwatnie do sytuacji, sprawia też, że świat dziecko ciekawi i przyciąga, nie odpycha i przeraża. Właściwa integracja sensoryczna jest zatem podstawą rozwoju dziecka – tak ruchowego, jak i psychicznego i emocjonalnego. Proces wytwarzania się integracji sensorycznej zaczyna się już w życiu płodowym (kiedy do dziecka docierają przytłumione bodźce zmysłowe), zaś jego największa intensywność przypada na 3. do 7. rok życia. W przypadku nieprawidłowości w budowaniu integracji sensorycznej konieczna jest terapia sensoryczna. Leczenie zespołu Autyzmu ( Aspergera ) polega na wielotorowej i wielokierunkowej terapii, która powinna być dopasowana do potrzeb i możliwości indywidualnych dziecka. Jednym z najistotniejszych elementów terapii jest praca nad rozwojem umiejętności społecznych dziecka. Wykorzystuje się w nich różnego rodzaju sprzęty, takie jak huśtawki, hamaki, podwieszane platformy, trampoliny, równoważnie, zjeżdżalnie, baseny z kolorowymi piłeczkami, piłki czy tunele, a także materiały o różnej fakturze i w różnych kolorach przeznaczone do stymulacji zmysłów.

LOGOPEDIA
Terapia logopedyczna jest zbiorem działań logopedy dostosowanych indywidualnie do potrzeb każdego dziecka. W zakres terapii logopedycznej wchodzi między innymi:

• usprawnianie aparatu oddechowego, fonacyjnego, artykulacyjnego, w tym praca nad poprawą wyrazistości wymowy,
• wywoływanie i ćwiczenie artykulacji głosek,
• usprawnianie słuchu fonemowego (fonematycznego),
• komunikacja wspomagająca lub alternatywna (AAC),
• poprawa kompetencji komunikacyjnych i językowych.

TERAPIA RĘKI
Terapia ręki to zajęcia mające na celu poprawę motoryki małej. Przeznaczona jest dla dzieci, które przygotowują się do pójścia do szkoły, a mają problemy z grafomotoryką lub z prawidłowym trzymaniem narzędzia pisarskiego. Zajęcia terapeutyczne nie tylko poprawiają sprawność małej motoryki dziecka, uczą również koncentracji, wspomagają utrzymywanie prawidłowej postawy, poprawiają percepcję wzrokową, a także ogólną sprawność ruchową. W trakcie zabawy uczymy się koordynacji wzrokowo-ruchowej, skupienia, podejmowania aktywności manualnych, precyzyjnych. Przygotujemy w ten sposób do samodzielności przedszkolnej oraz aktywności szkolnej.

ZAJĘCIA OGÓLNOROZWOJOWE 
Zajęcia ogólnorozwojowe z definicji stawiają nacisk na wszystkie sfery rozwoju dziecka. Celem zajęć ogólnorozwojowych jest wyposażenie dziecka w świadomość własnego ciała oraz w świadomość otaczającej przestrzeni. Podczas  zajęć ogólnorozwojowych dzieci doskonalą motorykę małą i dużą, uczą się panować nad koordynacją. Stałym elementem zajęć ogólnorozwojowych są ćwiczenia grafomotoryczne i multisensoryczne, które oddziałują na wszystkie zmysły dziecka. Terapeuta prowadzący zajęcia bacznie obserwuje uczestników zajęć, zachęca ich, ośmiela, chwali, a wówczas ćwiczenia przekształcają się w „ruch twórczy”. W formie znakomitej zabawy dzieci wspólnie z terapeutą poznająpojęcia przeciwstawne, cechy przedmiotów, przyporządkowują do kategorii, rozpoznają dźwięki z otoczenia, inscenizują słowa ruchem, pracują nad koordynacją wzrokowo-ruchową, Wzbogacają słownictwo  i wiele innych. 

FIZJOTERAPIA 
Zajęcia z fizjoterapeutą odbywają się w formie ćwiczeń oraz zabaw ruchowych. Celem zajęć jest wyrównanie istniejących zaburzeń w obrębie motoryki dużej i małej oraz nauka brakujących funkcji i wzorców ruchowych. Oddziaływania terapeutyczne mają wspomagać harmonijny rozwój psycho-motoryczny dziecka w celu osiągnięcia przez nie jak największej sprawności i samodzielności. Na zajęciach z fizjoterapeutą dzieci nie tylko ćwiczą, ale przede wszystkim uczą się pokonywać własne ograniczenia ruchowe, słabości i lęki.

TRENING UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH 
Trening Umiejętności Społecznych to cykl spotkań mających na celu stymulację rozwoju dziecka w sferze społeczno-emocjonalnej. Wybrane zagadnienia treningu zostały skupione w trzech obszarach: 

• rozwój emocjonalny– nazywanie, rozumienie i interpretowanie różnych stanów emocjonalnych (radość, smutek, strach i złość);
• samowiedza– odkrywanie swojego potencjału i mocnych stron, budowanie poczucia przynależności i tożsamości, akceptacja odmienności;
• umiejętności społeczne– praca w grupie, empatia, wrażliwość na problemy innych, nawiązywanie relacji, rozwiązywanie konfliktów, radzenie sobie w trudnych sytuacjach.

TUS proponowany jest dzieciom, które wybuchają nieuzasadnionym gniewem, nie radzą sobie z intensywnością swoich reakcji lub stanową zagrożenie dla siebie lub innych. To także zajęcia dla dzieci wycofanych, z problemami komunikacyjnymi. Zajęcia te mają na celu wypracowanie u dzieci umiejętności radzenia sobie w sytuacjach społecznych: rozpoczynania i podtrzymywania rozmowy/zabawy, słuchania, zadawania pytań, odmawiania, reagowania w sposób akceptowany społecznie na krytykę.

Terapia HEG Biofeedback oparta na hemoencefalografii (HEG) - NOWOŚĆ W NASZYCH PLACÓWKACH !!!

jest innowacyjnym podejściem w neurofeedbacku, które daje obiecujące rezultaty w terapii pacjentów z ADHD/ADD i spectrum autyzmu. Metoda opracowana przez dr Hershel Toomim wykorzystuje technologię nIRs (spektroskopii bliskiej podczerwieni), pozwalając na monitorowanie zmian w natlenieniu krwi w mózgu (stąd pierwszy człon nazwy hemoencefalografia). Ma to szczególne znaczenie, ponieważ natlenienie krwi, w istotnych, dla prawidłowego funkcjonowania obszarach mózgu u osób cierpiących na różnego rodzaju dysfunkcje mózgowe jest zmniejszony. Dotyczy to między innymi takich zaburzeń jak: ADHD, autyzmu, epilepsji, udarów, depresji czy schizofrenii.

Elektrostymulacja -  NOWOŚĆ W NASZYCH PLACÓWKACH

to nowoczesna metoda wspomagająca proces min. terapii logopedycznej. Zabieg polega na przepływie prądu o bardzo niskim natężeniu przez mięśnie. To metoda pobudzająca i pozwalająca wzmocnić uszkodzone lub osłabione mięśnie podniebienia miękkiego, języka, warg. Elektrostymulacja oddziałuje na cały aparat artykulacyjny, zmusza go do większego wysiłku, a tym samym zdecydowanie usprawnia realizację poszczególnych głosek.

Terapia ELEKTROSTYMULACJI może być prowadzona u dzieci z

• zaburzeniami artykulacji
• opóźnionym rozwojem mowy
• zaburzeniami napięcia mięśniowego
• ślinieniem
• afazją motoryczną
• mową nosową
• problemami z połykaniem pokarmów
• ksztuszeniem podczas jedzenia i picia
• stanami po adenotomii (usunięciu migdałka gardłowego)
• stanami po operacji rozszczepu warg i podniebienia
• wysiękowym zapaleniem uszu (zaburzenia pracy trąbki słuchowej)
• niedosłuchem
• dyslalią obwodowa
• porażeniem nerwu twarzowego
• nawykowym otwieraniem ust
• zaburzeniami pracy stawów skroniowo-żuchwowych

Dlaczego wczesne wspomaganie rozwoju dziecka jest tak ważne?
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka daje mu największe szanse na samodzielne funkcjonowanie w przyszłości. To właśnie w początkowym okresie życia ludzki mózg cechuje wysoka plastyczność i podatność na bodźce. Maluchy są niezwykle podatne na rehabilitację i robią szybkie postępy, ponieważ łatwo generalizują wypracowane umiejętności i nawyki. Wczesne wspomaganie rozwoju daje dzieciom szansę na osiągnięcie umiejętności, których same by nie nabyły.

Oprac. na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 sierpnia 2017 r.  w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci